Hala kaset üretiliyor mu ?

Hâlâ kaset üretiliyor mu? “Analog mizah departmanı”ndan güncel bir yolculuk

Şunu peşin söyleyeyim: Kaset yalnızca geçmişe ait değil; hâlâ çekirdeğini çitleyen dinleyiciye de, pazarlamayı satranç gibi oynayan müzik endüstrisine de göz kırpıyor. Evet, üretim var—ama niye, nasıl, kim için? Gelin bunu birlikte, kahkahası bol ve verisi yerinde bir tura çevirip konuşalım.

Kısa cevap: Evet, kaset üretiliyor. Hem boş kaset, hem de yeni albümlerin kaset versiyonları. Uzun cevap: Niş pazar, koleksiyoner tutkusu ve “fiziksel hatıra” ihtiyacının kesiştiği yerde büyüyor.

“Hâlâ kaset var mı?” sorusuna kahve eşliğinde iki yaklaşım

Cem’le Derya’yı tanıştırayım: Cem çözüm odaklı, stratejik bakar; Derya empatik, ilişkisel yaklaşır. Bu yazıyı da ikisinin sohbeti gibi düşünün.

Cem: “Durumu netleştirelim. Üretici var mı? Var. Tedarik zinciri çalışıyor mu? Çalışıyor. Strateji mi? Niş koleksiyon, sınırlı tiraj, güçlü hayran ekonomisi.”

Derya: “Tamam da insanlar neden kasete dönüyor? Çünkü dokunmak istiyorlar. Bir albümü eline alıp ‘Bu benim anım’ demek var ya… İşte mesele o.”

Cem’in cephesi rakam ve tedarik; Derya’nın cephesi duygu ve topluluk. İkisi bir araya gelince “hâlâ kaset” cevabı anlam kazanıyor.

Fabrikalar, formüller ve “kırılmaz” analog heves

Önce üretim cephesini netleştirelim: ABD’de National Audio Company (NAC) kendi manyetik bant formülleriyle üretime devam ediyor; boş kasetten kopyalanmış kasetlere kadar servis veriyor. Bu yalnız “romantik anı” değil, gerçek bir üretim hattı. ([National Audio Company][1])

Avrupa’da da sahne boş değil: Leipzig merkezli T.A.P.E. Muzik ve Doğu Avrupa’da TAPES TM gibi oyuncular sipariş alıyor, kabuk (shell) renk seçenekleri, baskı ve paketlemeye kadar uçtan uca hizmet sunuyor. Hatta yakın zamanda Revox Group ile NAC’in Almanya Villingen’de iş birliği duyurusu, kıtadaki ekosistemi daha da görünür kıldı. ([Buzzsonic][2])

“Peki talep var mı?”—Koleksiyoner psikolojisi ve nişin ekonomisi

Talep cephesinde hikâye net: Büyük kitle değil, ama ateşli bir çekirdek hayran grubu var. İngiltere pazarında BPI analizleri, kasetin son iki dekatın zirvelerine yaklaştığını daha önce işaret etmişti; dalga büyük değil ama yönü pozitif. 2024–2025 döneminde “fiziksel geri dönüş” başlıkları sıklaşırken, kaset bu vitrinde yer buldu. ([BPI][3])

Cem: “Niş talep + sınırlı tiraj = yüksek koleksiyon değeri. Bu denklem çalışıyor.”

Derya: “Ve bu denklemin kalbinde anı biriktirme var. Kutuyu açmak, karton kitapçığı koklamak, ‘A yüzü/B yüzü’ ritüeli…”

Pop devleri bile kasete dönüyorsa…

“Kim kaset çıkarır ki?” diyenlere hızlı bir örnek rafı: Son yıllarda mega yıldızlar yeni albümlerinin kaset baskılarını da listeliyor. Bu, sadece nostalji değil; “bir parçayı evine götürme” hissi. Taylor Swift’in en yeni projelerinde kaset seçeneği manşet oldu; pop ve K-pop sahnesindeki pek çok isim sınırlı kaset baskılarıyla koleksiyoner nabzını tutuyor. ([WRAL.com][4])

Cem: “Bu, ürün karmasının zekice genişletilmesi. Farklı fiziksel varyant, farklı fiyat noktası.”

Derya: “Ben buna ‘hayranla duygusal sözleşme’ diyorum. Albümü yalnızca dinlemiyorsun; sahipleniyorsun.”

İşin komik tarafı: Kaset, dijital çağın ‘yavaş moda’sı

Düşünün: Streaming bir fast-food ise kaset “ev yemeği.” Sar ileri—geri, kapağı aç—kapa, kalemle bant sar… Evet, küçük dertler; ama bu küçük dertler, deneyimi hatıraya çeviriyor. Derya’ya göre bu, “ilişki kurmanın ritüeli.” Cem’e göre ise “müşteri bağlılığına dönüşen friksiyon.” İtiraf edelim: İkisi de haklı.

“Üretim var ama…”—Gerçekçi notlar (mizahı bozmadan)

Ölçek sınırlı: Bu bir mass-market fırtınası değil, niş bir esinti.

Sürdürülebilirlik tartışması: Çoklu format ve varyant politikaları bazen eleştiri alıyor; “fazlalık” algısı gündeme gelebiliyor. (Yine de konu sadece kaset değil, genel fiziksel ürün stratejisinin tamamı.) ([Page Six][5])

Dağıtım çoğunlukla doğrudan etikete/mağazaya: Bu da “topluluk temelli” bir alışveriş deneyimi yaratıyor.

“Hâlâ kaset üretiliyor mu?”—Cevabın üç katmanı

1. Teknik katman: Evet, üretim hatları çalışıyor; boş kaset ve kopyalı kaset tedariki gerçek. ([National Audio Company][1])

2. Kültürel katman: Dokunulabilirlik, ritüel ve anı biriktirme duygusu kaseti canlı tutuyor.

3. Ticari katman: Niş, sınırlı, koleksiyon odaklı ürün stratejileri; yıldız sanatçılardan gelen itki. ([WRAL.com][4])

Cem’in özeti: “Ürün-pazar uyumu var; küçük ama kârlı niş.”

Derya’nın özeti: “Kaset, kalbin rafında duran küçük bir hatıra.”

Evdeki mini anket: Sen Cem misin, Derya mı?

“Tedarik, maliyet, talep eğrisi” diyorsan Cem’in sandalyesine bekleriz.

“Kapağı açınca içim kıpırdıyor” diyorsan Derya’nın masasında yerin hazır.

“Ben ikisiyim” diyenlere bonus soru: İlk kasetiniz hangisiydi, neden o?

Kapanış: Analog gülümseme kulübüne hoş geldiniz

Kaset hâlâ üretiliyor; çünkü bazı şeyler sadece dinlenmez, saklanır. Bazı sesler yalnız kulaktan geçmez, evin bir köşesine yerleşir. Bazen de pazarlama aklıyla duygunun el sıkıştığı yerde, küçük bir plastik kutu, koca bir hatıraya dönüşür.

Şimdi sıra sizde: Hangi kampta olduğunuzu, ilk kaset anınızı ve bugün bir kaseti neden (veya neden asla) alacağınızı yorumlara yazın. Kim bilir, belki aşağıdaki yorumlarda yeni bir “A/B yüzü” dostluğu başlar. ([BPI][3])

[1]: https://www.nationalaudiocompany.com/cassette-manufacturing/?utm_source=chatgpt.com “Cassette Manufacturing – National Audio Company”

[2]: https://buzzsonic.com/collection/cassettes/?utm_source=chatgpt.com “Collection: Cassette Manufacturers & Services — Buzzsonic”

[3]: https://www.bpi.co.uk/news-analysis/cassette-sales-reached-near-two-decade-high-last-year-as-current-artists-and-fans-embraced-the-iconic-format-new-bpi-analysis-reveals?utm_source=chatgpt.com “Cassette sales reached near two-decade high last year as current …”

[4]: https://www.wral.com/story/taylor-swift-s-new-album-comes-on-cassette-who-is-buying-those/22123469/?utm_source=chatgpt.com “Taylor Swift’s new album comes on cassette. Who is buying those? – WRAL”

[5]: https://pagesix.com/2024/03/28/billie-eilish-drags-big-artists-like-taylor-swift-for-releasing-multiple-versions-of-albums/?utm_source=chatgpt.com “Billie Eilish drags ‘big artists’ like Taylor Swift for releasing multiple versions of albums in ‘wasteful packaging'”